Bloemkolen.

"Den Steenen Molen" te Boechout.

Een beetje geschiedenis: Op 16 mei 1782 krijgt Frans Dielens (advocaat) de toelating om een graan- en oliewindmolen te bouwen. Dit ondanks protest van de molenaar van de Berderenmolen (verdwenen molen aan de Oude Steenweg). In 1817 komt de molen door vererving in het bezit van J. Corluy en Elisa Palms (dochter van molenaar Palms van de Berderenmolen). De molen stelt in die periode 5 maalders en 1 olieslager te werk. In 1873 erft Fernand Corluy de molen, maar die verkoopt hem in 1895 aan Corneel de Vos (zijn neef).
In 1910 wordt de molen verkocht aan Frans Voets, die hem, samen met zijn zonen, laat malen tot 1975. In 1998 verkopen de erfgenamen Voets de molen aan de Familie Van Den Brande, de huidige eigenaars. De molen wordt nu in bedrijf gehouden door een ploeg vrijwillige molenaars. De molen is sinds oktober 1943 een beschermd monument. In 1991 werd de omgeving rond de molen beschermd als dorpsgezicht.
De molen is te vinden in Konijnenbergstraat 2 te Boechout, de molen is 24 meter hoog met een gevlucht van 25,80 meter. De dikte van de muren is beneden 1,4 meter en bovenaan nog 0,4 meter.
De molen is iedere zondag open van 13 tot 17 uur.

Verstrengeld.

Licht en donker.

Zware jongen.

Dit visje is gevangen te Ekeren op zaterdag 16-10-2010 te 10:15 uur op "De Grote Put", het gewicht van deze karper is juist geteld 15 kilogram. Het is tijdens mijn wandeling van zaterdag te Ekeren dat ik hier op het juiste moment op de juiste plaats was.

Herfstkleuren.

Uitgelekt.

Kasteel Kruikenburg te Ternat

Zetel van de heerlijkheid Kruikenburg, aanvankelijk toebehorend aan de familie Van Wezemael, vervolgens de families ’t Serclaes, de Fourneau, en de Lichtervelde, tot de Broeders der Christelijke scholen het in 1938 aankochten.
Het waterkasteel herinnert aan de middeleeuwse verdedigingsburchten: drie vleugels nagenoeg in U-vorm opgesteld rondom een met brede ringgrachten omspoelde binnenplaats, drie ronde torens in de vleugels en een vierkante ingangstoren voorafgegaan door een bakstenen brug op rondbogen.
Aan de spitboogvormige doorgang zijn de merktekens van ophaalbrug en valhekken nog duidelijk waarneembaar. De omgeving van het kasteel en de dreef, die het waterslot met de Sint-Gertrudiskerk verbindt, zijn als landschap beschermd.

Doorkijkboom.

Last minute.

Fluweelzacht.

Wielermonument "Lucien Buysse" te Wontergem.

Een van de meest legendarische ritten uit de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk is de rit in 1926 van Bayonne naar Luchon. Na een rit van zowat 400 km, met beklimmingen van de Aubisque, de Tourmalet, de Aspin en de Peyresourde, in haast winterse omstandigheden, kwam de in 1893 in Wontergem geboren Lucien Buysse met bijna 25 minuten voorsprong als eerste over de meet. Slechts weinig andere renners haalden het einde van de rit. Tot diep in de nacht moest de Tourorganisatie op zoek naar vermiste deelnemers.
Met deze mythische prestatie legde Lucien Buysse de basis voor zijn eindoverwinning in de Tour van dat jaar. Na twee podiumplaatsen in de jaren voordien in dienst van kopman Bottechia, bekroonde Lucien zich daarmee tot de meest succesvolle telg uit het wielergeslacht Buysse.
Met zijn prijzengeld bouwde Lucien Buysse een woning in Wontergem (Dentergemstraat 20) waar hij tot 1952 bleef wonen. Het huis kreeg onlangs een aangepast balkon als hulde aan zijn beroemde eigenaar. Lucien Buysse overleed in 1980, na in Petegem-aan-de Leie vele jaren het nog steeds bestaande café Aubisque te hebben uitgebaat. Over zijn levensverhaal en wielercarrière verscheen in 2006 het boek “Lucien Buysse de rots” bij de uitgever De Eecloonaar.
In september 2003 kwam Wontergemnaar Sylveer Maes met het idee om hulde te brengen aan deze wielerkampioen. De uit Deinze afkomstige kunstenaar José Mestdagh (°1949) kreeg de opdracht en werd daarbij geholpen door de Gentse beeldhouwer Walter De Pauw. Beiden behoren tot de Gentse beenhouwerscollectief “Loods 13” met Walter De Buck.
Dit beeld kan u vinden voor de kerk te Wontergem en is gemaakt in steen en brons.

Onzedelijk.

Huwelijksbootje.

Bloemengevel.

Baby face.

Buggenhout - bos.

Aan de oostzijde van het dorpscentrum, op 3 km afstand, bevindt zich het Buggenhout – Bos, dat zich destijds uitstrekte tot aan de Schelde, in het noorden. Plaatsnamen als Baasrode, Westrode, St. Brixius – Rode en Nieuwenrode herinneren nog aan vroegere rooiing van het voor de oorlog van 1914 – 18 nog ruim 500 ha. bos, dat reikte tot aan Wolvertem.
De Boerenbond bouwde er een modelhoeve en maakte van grote oppervlakten vruchtbare akkers en welige weiden. Thans is het nog 149 ha. Groot, met natuurreservaat, en is sinds 1936 staatsbos.
Alhoewel de eik en de es er goed vertegenwoordigd waren was de beuk er overwegend, vandaar de plaatsnaam Buggenhout (= beukenboshout).

De stenen molen van Opdorp.

De stenen molen werd gebouwd in 1794 als een stenen graan en oliewindmolen. Reeds in 1855 werd een stoommachine geplaatst en werd de oliemolen buiten werking gesteld. Een nieuwe stoommachine volgde in 1892. De molen werd toen omschreven als graan- en lijnkoekmolen door stoom.
Rondom kwam een maalderij die thans nog in werking is. De romp van de molen wordt gebruikt als silo voor het bedrijf.

Kunstenaars.

Heidekruid.

Straling.

Overbrugging.

Reuzenbovist.

Deze zwamsoort kan uitzonderlijk groot worden, en is uitstekend eetbaar zolang hij wit van kleur is. Eens verkleurd is hij binnenin draderig en zeker niet meer lekker.

Gel balls.

Gebandeerde beekjuffer.

Calopteryx splendens, dit is een vrouwtje en is herkenbaar aan de witte stippen bovenaan de vleugeltoppen.