De “Fondry des Chiens” is gesitueerd nabij het zeer mooie plaatsje Nismes in de provincie Henegouwen, het is een geologische eigenaardigheid in ons land. Het zijn bescheiden ravijnen genaamd “des fondry”. Zij zijn mede ontstaan door de ontginning van ijzererts, en verder door natuurlijke erosie. In een van deze kloven gooide men vroeger, volgens de overlevering de dode honden van het dorp, vandaar de naam.
Je kan erin afdalen, mits heel goede laarzen, men kan er beter niet alleen aan beginnen en hierin best over een beetje ervaring beschikken.. Deze kloven zijn een beschermd monument en bevinden zich in een geklasseerd natuurreservaat, en is gelegen op de top van een heuvel.
Op de top, gelegen op een hoogte van 220 meter, bevindt zich een typische kalkflora (kalkgrasland) dat zeer eigen is aan deze streek, men noemt dat ter plaatse“La Calestienne”. Dit fenomeen is een druk bezochte eigenaardigheid in ons land. Er is wel enige voorzichtigheid nodig, zeker voor kinderen, omdat deze zone in het geheel niet is afgebakend. De diepte ervan is toch ongeveer een goede 30 meter.
Als wandelaar kan men het best aan de kerk van Nismes vetrekken, de wandeling is aangeven door een wit rechthoekje met daarin een liggend rood rechthoekje. Men komt regelmatig wel stevige kuitenbrekers tegen, maar het resultaat mag er zeker wezen. Bij warm weer is het zeker aan te raden om drinken mee te nemen. Reken een kleine 4 uur voor deze wandeling.
De kapel werd in 1770 gebouwd in opdracht van de legendarische juffrouw ’t Kint. In de nabijheid stond vroeger haar groot pachthof. Dit kapelletje is gebouwd in laatbarokke stijl waarin Sint Rochus – beschermheilige tegen de pest- wordt vereerd.
De middeleeuwse sluistoren met de kademuren dateert uit eind 13de-begin 14de eeuw. Enkel de ruïne van het vroeger tolhuis is bewaard gebleven na de Eerste Wereldoorlog.
De Citadel vormde het sluitstuk van de militaire verdedigingsgordel rondom Diest, gebouwd in de 19de eeuw. Het is een fraai staaltje van militaire krijgsbouwkunst, gebouwd in de vorm van een vijfpuntige ster. Vanuit de kazematten ( overwelfde gangen) kon de ganse omgeving worden overschouwd.
Vandaag is de Citadel de standplaats van het 1ste Bataljon Paracommando’s.
Rond 1658 hebben onbekenden een Lievevrouwbeeldje opgehangen aan een oude eik in het bos dat toebehoorde aan de baron van Imde. Dit bosje lag op de grens van de parochies Meuzegem – Imde, Wolvertem – Rossem en St-Brixius-Rode, bijna hetzelfde gebied als dat van de huidige parochiefederatie Wolvertem. Hier kwamen steeds meer mensen bidden en hun voorbeeld wordt tot op vandaag gevolgd. Deze uiting van Mariadevotie kaderde in de benarde tijden die deze streek toen doormaakte, want vooral de 17de eeuw werd vaak “ongelukseeuw” genoemd. Oorlogen en besmettelijke ziekten zoals de pest teisterden de bevolking.
De mensen waren angstig en stelden een groot vertrouwen in God en in de Heilige Maagd. Nog maar korte tijd hing het Mariabeeldje aan de eik of er gebeurden buitengewone dingen. Hoe meer volk op deze bidplaats samenstroomde, des te meer toonde de Moeder Gods haar goedhartigheid aan zieken en bedrukten. Op bepaalde dagen werden er meer dan 8000 pelgrims geteld.
Sindsdien wordt Moeder Maria hier nog steeds vereerd als “Behoudenis der Kranken, Troosteres der Bedrukten en als Toevlucht voor al wie lijdt”. Dit merk je ook aan de houten draperieën met zeven unieke afbeeldingen van de Smarten van Maria, die in de absis van de kerk zijn opgehangen.
De eerste houten Boskapel werd vanaf 1695 vervangen door een stenen gebouw. Toen er in 1699 op het feest van Onze-Lieve-Vrouw Boodschap bijna 10.000 pelgrims opdaagden, droomde de pastoor al van uitbreiding. Er kwam een klokje in de toren en de kapel werd verder afgewerkt met de financiële steun van de prins van Turn en Tassis, de toenmalige kasteelheer van Imde. Op de prachtige barokke halsgevel kan men nog steeds zijn wapenschild bewonderen.
De kapel is open op zondag van 10 tot 17 u. Elke woensdagavond van mei tot september is er een Mariaviering en de plechtige hoogdagen voor de kapel zijn: de eerste zondag van juli, het feest van 15 augustus en de Kaarsjesprocessie op de laatste woensdag van de maand augustus
De kapel van het Eerwaardig Heilig Sacrament of Heggekapel is het oudste gebouw binnen de gemeente Lille. Ze werd in opdracht van Jan van Vriesele, heer van Poederlee, gebouwd in 1442 om het grote mirakel dat hier plaats vond nooit te vergeten.
In januari 1412 werd uit de kerk van Wechel een kelk met vijf gewijde hosties gestolen. De dief van de kelk verdwaalde in de omgeving van de “Hegge” bij zijn terugkeer naar de herberg in Herentals waar hij verbleef. Volgens de misdadiger lag dit aan de gewijde hosties.
Hij verstopte ze in een konijnenpijp en vond even later zijn weg terug. In de herberg wachtte de schout hem echter op en bij het doorzoeken van zijn kleren vond hij de kelk. De dief bekende zijn misdaad en verklaarde vijf gewijde hosties verborgen te hebben op een ongewijde plaats. Na acht dagen werden de hosties ongeschonden teruggevonden. De dief werd terechtgesteld. Zijn rechterhand werd met een bijl afgehouwen en verbrand, waarna de ongelukkige werd opgeknoopt.
Ieder jaar op de zondag na Sacramentsdag vindt een processie naar de Heggekapel plaats. Om de 25 jaar gaat de Ommegang van de Hegge uit.
